รายงานอีกฉบับจากสถาบันสุขภาพและสวัสดิการแห่งออสเตรเลีย (AIHW) ที่เผยแพร่ในวันนี้ ให้ข้อมูลล่าสุดเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายและการทำร้ายตัวเอง รายงานนี้ไม่ได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการป้องกันการฆ่าตัวตาย อย่างไรก็ตาม มันระบุว่าการล่วงละเมิดและการทอดทิ้งเด็กเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญที่แก้ไขได้สำหรับการฆ่าตัวตายตลอดอายุขัย วิธีการป้องกันการฆ่า ตัวตายนี้เกี่ยวข้องกับการกำจัดสาเหตุที่แท้จริง มีหลักฐานสนับสนุนมากขึ้น แต่สิ่งนี้แทบไม่ถูกกล่าวถึงในรายงานของคณะกรรมการคัดเลือก
เจ้าหน้าที่สาธารณสุขจำนวนมากไม่น่าจะลดการฆ่าตัวตายได้
ในการเสนอรายงานของคณะกรรมการคัดเลือก ฉันแย้งว่าทรัพยากรการรักษาที่เพิ่มขึ้นไม่น่าจะลดอัตราการฆ่าตัวตายได้ ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา ออสเตรเลียได้เพิ่มการใช้จ่ายด้านบริการสุขภาพจิตและขยายบุคลากรด้านสุขภาพจิตอย่างมาก อย่างไรก็ตาม อัตราการฆ่าตัวตายมีแนวโน้มสูงขึ้นในช่วงเวลานี้ รายงาน AIHW ระบุว่าระหว่างปี 2546-2562 การสูญเสียชีวิตเนื่องจากการฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้น 13%
อาจเป็นที่ถกเถียงกันว่าการฆ่าตัวตายจะเพิ่มขึ้นมากกว่านี้ในช่วงเวลานี้หากไม่มีบริการเพิ่มขึ้นหรือบริการที่เพิ่มขึ้นไม่เพียงพอต่อความต้องการ
อย่างไรก็ตาม จากการตรวจสอบแนวโน้มการฆ่าตัวตายระยะยาวในออสเตรเลียในช่วงสามทศวรรษที่ผ่านมาไม่พบหลักฐานว่านวัตกรรมด้านบริการและนโยบายด้านสุขภาพจิตที่นำมาใช้มีผลกระทบใดๆ
แม้ว่าการรักษาปัญหาสุขภาพจิตด้วยการพูดคุยหรือการรักษาด้วยยาอาจคาดหวังได้ว่าอาจลดการเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายได้ แต่มีหลักฐานน้อยมากจากการทดลองแบบสุ่มที่สนับสนุนการลดการฆ่าตัวตายอันเป็นผลจากการรักษา
ข้อจำกัดที่สำคัญของการพยายามลดการฆ่าตัวตายคือความรู้สึกอยากฆ่าตัวตายมักเกิดขึ้นค่อนข้างเร็วเพื่อตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่ครอบงำ สิ่งเหล่านี้รวมถึงความสัมพันธ์ที่พังทลาย การตกงาน วิกฤตทางการเงิน หรือปัญหาทางกฎหมาย
การฆ่าตัวตายอาจหุนหันพลันแล่น นี่อาจเป็นกรณีเฉพาะสำหรับผู้ชายและมีโอกาสมากขึ้นเมื่อบุคคลนั้นใช้แอลกอฮอล์ ในสถานการณ์เช่นนี้ หากมีผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตอยู่ด้วย พวกเขาอาจสามารถช่วยเหลือบุคคลดังกล่าวและป้องกันการฆ่าตัวตายได้
อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ผู้เชี่ยวชาญ
จะปรากฏตัวเมื่อเกิดวิกฤต ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญที่ทุกคนในชุมชนต้องมีทักษะการป้องกันการฆ่าตัวตายขั้นพื้นฐานเนื่องจากพวกเขาอาจอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดในการให้ความช่วยเหลือในทันที
AIHW ประเมินว่าการล่วงละเมิดและการทอดทิ้งเด็กเป็นสาเหตุประมาณหนึ่งในสามของภาระการฆ่าตัวตายและการทำร้ายตัวเองในผู้หญิง และประมาณหนึ่งในสี่ในผู้ชาย “ภาระ” หมายถึงผลรวมของการฆ่าตัวตายและการทำร้ายตัวเองต่ออายุขัยที่สูญเสียและความพิการ
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงการคำนวณทางทฤษฎีโดยพิจารณาจากสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากสามารถกำจัดการล่วงละเมิดและการทอดทิ้งเด็กได้ รายงาน AIHW ไม่ได้แนะนำว่าออสเตรเลียจะลดปัจจัยเสี่ยงนี้ได้อย่างไร ไม่ต้องนับประสากับการกำจัด
หัวข้ออื่นๆ: บาดแผลทางใจที่ซับซ้อน: การล่วงละเมิดและการทอดทิ้งสามารถส่งผลระยะยาวได้อย่างไร
การลดการทารุณกรรมเด็กและการทอดทิ้งเด็กฟังดูเหมือนเป็นงานยาก และผลประโยชน์ใด ๆ สำหรับการป้องกันการฆ่าตัวตายนั้นต้องใช้เวลาหลายทศวรรษกว่าจะได้เห็น
อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานว่าสามารถลดสิ่งนี้และความทุกข์ยากอื่นๆ ในวัยเด็กที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายได้
ศูนย์ความเป็นเลิศด้านการวิจัยด้านความทุกข์ยากในวัยเด็กและสุขภาพจิตซึ่งข้าพเจ้าสังกัดอยู่ได้ตรวจสอบหลักฐานระหว่างประเทศแล้ว
เราพบหลักฐานคุณภาพสูงสำหรับการแทรกแซงหลายอย่างเพื่อลดความทุกข์ยากเหล่านี้หรือลดผลกระทบต่อเด็ก
นักบำบัดชูอิโมจิให้เด็กวัยหัดเดิน
เราควรมุ่งเป้าไปที่การแทรกแซงเด็กที่มีความเสี่ยงตั้งแต่เนิ่นๆ ชัตเตอร์
เพื่อค้นหาว่าการแทรกแซงใดที่เหมาะกับความต้องการของออสเตรเลียมากที่สุด เราได้เรียกประชุมคณะผู้เชี่ยวชาญและแสวงหาความเห็นพ้องต้องกันเกี่ยวกับลำดับความสำคัญของชาติ
คำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญประกอบด้วย:
โปรแกรมเหล่านี้สามารถทำงานได้หลายวิธีเพื่อปกป้องเด็กๆ ซึ่งรวมถึงการปรับปรุงความสามารถของผู้ปกครองในการดูแลตนเองและบุตรหลาน ลดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ เช่น การรังแกกัน และลดผลกระทบจากความทุกข์ยากที่เกิดขึ้น
